
Netflix heb ik niet. Ik lig liever in het zwembad of ben ergens anders mee bezig. Natuurlijk kijk ik best wel regelmatig televisie. Tijdens het zappen deze week werd ik verrast. Open water zwemmen is in de U.K., net als in Nederland, steeds populairder. Ze noemen het vaak wild swimming. Klinkt best leuk. Inmiddels heeft het zelfs de televisie gehaald. Er is nu een serie over wild swimming. Op dinsdagavond viel ik er middenin. Prime time op de BBC. Kom er maar eens om.
De serie heet Jules and Greg’s Wild Swim. Jules en Greg zijn een echtpaar, die in een busje Schotland doorrijden en telkens aansluiten bij een groep of een enkele zwemmer, die ergens in dat prachtige Schotland zwemmen. Ze praten met de mensen en gaan natuurlijk samen zwemmen. Er zijn veel redenen waarom mensen gaan zwemmen. Het meest aangrijpend was het verhaal van een moeder, waarvan de zoon aan kanker was overleden. Het zwemmen hielp haar bij de rouwverwerking.
Vervolgens sloten ze aan bij een bonte groep zwemmers. Verschillende leeftijden, allerlei maten en met diverse zwemambities. Iedereen is welkom en kan meedoen. Samen zwemmen verbroederd of verzusterd. Vrouwen zijn ook hier oververtegenwoordigd. Zeker als het water koud is. In de U.K. sluiten ze meestal af met cake en a cup of tea.
Ik weet niet meer precies op welke zender ik deze aflevering heb gezien. BBC 1 of 2 rond negen uur ’s avonds. Je vindt het wel in de gids, mocht het je ook interesseren. Ik word er in ieder geval wel vrolijk van. Alleen al om de bontgekleurde badpakken, die voorbijkomen. En natuurlijk het adembenemende Schotland.
(Ik heb het even opgezocht. Jules and Greg’s Wild Swim kun je zien op dinsdag 21.30 – 22.00 op BBC 2)